ناهنجاری و آسیب در توسعة فضاهای شهری ؛ تأثیر طراحی یا برنامه ریزی نادرست؟
کد مقاله : 1083-UOT
نویسندگان
علی علائی *
گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده مقاله
سلامت شهروندان در جوامع شهری پیش از سکونت، ساخت و ساز و حتی طراحی در شهرها به اولین تفکرات و مراحل تصمیم گیری و به سیاست گذاری های برنامه ریزان در نحوة ساماندهی و توسعة شهرها وابسته است. تصمیمات نادرست اولیه ممکن است آسیب های سخت و شاید جبران ناپذیر به دنبال داشته باشد. بی توجهی به دانش برنامه ریزی و یا عدم اطلاع از اهمیت آن ممکن است باعث مشکلاتی گردد که در آینده به هیچ وجه قابل جبران نباشد. آسیب هائی که معمولاً بر گردن کارفرمایان، طراحان و سازندگان شهری می افتد، در حالیکه تصمیم گیران اولیه، یعنی برنامه ریزان بانی و باعث این ناهنجاری ها بوده اند.
در این مقاله قرار است سه نمونه از تصمیمات نادرست برنامه ریزی های شهری در مقیاس کلان (از نمونه های همه شمول و قدیمی تر تا نمونه های موردی جدیدتر) که متأسفانه باعث ایجاد ناهنجاری و آسیب های جدی و غیرقابل جبران گردیده است اشاره گردد، تا از این طریق اهمیت موضوع برنامه ریزی و نظارت و کنترل گزارش ها و تبعات تصمیمات اخذ شده توسط متخصصان و کارشناسان این حوزه از معماری و شهرسازی بیشتر از پیش مطرح و مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها
برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی توسعه، برنامه ریزی معماری، ضابطة ساخت و ساز
وضعیت: پذیرفته شده