| دستیابی به تیپولوژی جدیدی از خانه و مسکن بر اساس الگوهای فضاهای باز و نیمه باز در مجتمع های مسکونی |
| کد مقاله : 1077-UOT |
| نویسندگان |
|
مصطفی کثیرلوی فرد *1، مهران دشتی2 1دانشگاه آزاد اسلامی هیدج 2استادیار دانشگاه آزاد اسلامی هیدج |
| چکیده مقاله |
| زندگی بشر قرن‌هاست که رو به رشد است، این ارتقاء در حقیقت انسان را نیازمند فضاهایی برای آرزوی داشتن مکانی با آسایش و آرامش کشانده، در حقیقت مساله مسکن مطلوب برای انسان چالشی برای طراحان و سازندگان این عرصه می-باشد. آپارتمان نشینی به عنوان شیوه ای از سکونت افراد و راه حلی برای مشکل مسکن در نظر گرفته شده که به علت الگو گرفتن از غرب و با در نظر گرفتن عوامل فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی مردم هر منطقه انسان ساکن در آن دچار آسیب های روانی و حتی تغییر فضای داخلی با نوع معیشت خود گردیده است. استفاده از فضاهای باز و نیمه باز برای به وجود آوردن فضاهای تعاملاتی در مسکن اجتماعی می تواند ضرورت ایجاد الگوی فضایی را در مسکن امروز در پی داشته باشد. در حقیقت هدف رسیدن به الگویی برای خانه در هر منطقه و هر زمینه می‌باشد. تحقیق حاضر در مرحله اول بصورت توصیفــی- تحلیلی بوده و در مرحله نهایی روش تحقیق پیمایشــی اسـت. تجزیـه و تحلیل داده‌هـا با اسـتفاده از نرم-افـزار21 SPSS انجام خواهد شد و در نهایت، نتایج طبق جداول آماری استخراج خواهند شد. در این مسیر جهت استخراج روند تغییرات الگوی خانه، به ســه دوره ســنتی، ســنتی- معاصر و معاصر، تقسیم‌شــده است. نتایج اولیه بدست آمده حا‌کی از وجود اختلاف معنادار در میزان پاســخگویی الگوهای مســکن و نیز شناخت تیپولوژی مسکن بر اساس تغییر نیازهای انسان در فضا و نیز برای رسیدن به الگوی خانه ایرانی امروزی با توجه به نیازهای اساســی افراد و کیفیت فضا در مسکن مطرح خواهند شد. |
| کلیدواژه ها |
| مسکن، فضای باز و نیمه باز، تیپولوژی خانه، معماری |
| وضعیت: پذیرفته شده |