| توجه به طراحی اقلیمی و ایجاد شرایط بهره گیری از انرژی های نو در ساختمان، گامی در جهت معماری سبز |
| کد مقاله : 1053-UOT |
| نویسندگان: |
|
مهدی بیرق شمشیر *1، الهام سرکرده ئی2 1دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه صنعتی شاهرود 2مدیر گروه دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه صنعتی شاهرود |
| چکیده مقاله: |
| نیاز به انرژی، یکی از مهمترین دغدغه های زندگی بشر بوده است که امروزه با صنعتی شدن شهرها و افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش تقاضا در استفاده از انرژی، بیشتر از قبل به اهمیت آن در زندگی افزوده شده است. به دلیل مشکلاتی که در استفاده از انرژی های تجدیدناپذیر وجود دارد، کشورهایی که با بحران های زیست محیطی و خشکسالی مواجه هستند، بهره گیری از انرژی های جایگزین را یک ضرورت به شمار می آورند. انرژی های تجدیدپذیر که شامل منابع متنوع، رایگان، در دسترس و بدون آلودگی هستند، بهترین راهکار جهت جایگزین شدن به جای سوخت های فسیلی می باشند. معماری سبز طرحی برای آینده ای را مطرح می کند که هدف آن احداث ساختمان های سبز با تأکید بر استفاده بهینه از انرژی و جلوگیری از اتلاف آن جهت فراهم آوردن سرمایش و گرمایش و حفظ آن برای نسل های بعد و همچنین جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست می باشد. لازمه ی تحقق این امر، بکارگیری معماری بومی می باشد که معماران گذشته با انطباق شرایط اقلیمی و طراحی های خود، باعث فراهم آوردن بهترین شرایط برای آسایش و آرامش انسان می شدند. ساختمان ها جزء مواردی می باشند که بیشترین اتلاف انرژی را دارند و تأثیر بسزایی در آلودگی محیط زیست و سلامت بشر می گذارند. در پژوهش پیش رو با استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی کاربردهای انرژی های تجدیدپذیر در طراحی ساختمان ها با در نظر گرفتن مسائل اقلیمی پرداخته خواهد شد. |
| کلیدواژه ها: |
| انرژی های تجدیدپذیر، طراحی اقلیمی، ساختمان سبز، حفظ انرژی، آینده نگری در طراحی. |
| وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |