| تدوین اصول طراحی پارک محله دوستدار کودک با هدف افزایش خلاقیت کودکان |
| کد مقاله : 1040-UOT |
| نویسندگان |
|
محدثه محمدپور *1، شهاب عباس زاده2 1گروه معماری،دانشکده معماری و شهرسازی،دانشگاه حکیم سبزواری،سبزوار،ایران 2دانشیار گروه معماری دانشگاه حکیم سبزواری ، سبزوار، ایران |
| چکیده مقاله |
| کودکان از اهمیت ویژه ای در میان گروه های انسانی برخوردارندو بزرگترین ثروت هر کشور محسوب می شوند.طی نیمه دوم قرن بیستم،تغییری اساسی در تبدیل روستا نشین به شهرنشین رخ داده، به گونه ای که امروزه اکثر کودکان در فضای انسان ساخت شهرها بزرگ می شوند و از طرفی محدودیت های موجود در شهرهای بزرگ، منجر به گسترش ساخت مجتمع های مسکونی و کاهش سهم حیاط خصوصی در معماری معاصر گردیده است. این گونه به نظر می رسد که عرصه تحرک و خودنمایی کودکان به ویژه در کلان شهر های امروزی، روزبه روز محدودترمی شود. در مبانی طراحی شهری همواره به کودک به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در فضای شهری نگریسته میشود. اما علی رغم این توجه، وقتی مدافعان همین مبانی پا به عرصه طراحی می گذارند کودکان را از یاد برده و هیچ توجهی به آنان نمی کنند. نتیجه این بی توجهی، شهری افسرده و ملال آور برای ساکنان کوچک شهرهاست بنابراین این پژوهش به دنبال تدوین اصول طراحی پارک دوستدار کودکان است. پژوهش حاضر از نوع کیفی است و روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه و تفسیر نقاشیهای کودکان و نظرسنجی از والدین است. نتایج حاکی از آن است که راهبرد مخاطب قرار دادن کودک در محیط اولویت برتر را داشته که راهکارهایی ماننـد استفاده از مشارکت و تصمیم گیری کودکان در مورد محله مطلوب آنها، استفاده از مبلمان در مقیاس کودک و استفاده از رنگهای شاد در فضا میتوانـد در این مهم مؤثر باشد. |
| کلیدواژه ها |
| فضای باز، محله، کودک، پارک محله ، دوستدار کودک. |
| وضعیت: پذیرفته شده |