توصیه‌های طراحی معماری سکونتگاه‌های سالمندی بر اساس زبان الگوی کریستوفر الکساندر
کد مقاله : 1037-UOT
نویسندگان:
متین یونس پور1، مجتبی پوراحمدی *2
1دانشگاه گیلان‌، رشت، ایران
2گروه معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده مقاله:
امروزه با توجه به افزایش امید به زندگی سالمندان و رشد جمعیت این گروه سنی، لزوم در نظر گرفتن نیازهای آنان در طراحی محیطی بسیار حائز اهمیت است. با افزایش سن و تغییرات جسمی و روحی سالمندان، انتظارات فرد از محیط ساخته شده نیز تغییر می‌کند. یکی از مهم‌ترین فضاهایی که باید در طراحی به آن توجه ویژه ای نمود، مسکن سالمندان است. در حال حاضر تنها فضای زیست اختصاص یافته به سالمندان در ایران، خانه‌های مراقبتی و مراکز نگهداری سالمندان است، که غالباً بدون توجه به خدمات مورد نیاز سالمندان، فضایی با طراحی واحد را به همه سالمندان با سطوح استقلال و سطح خدمات مورد نیاز متفاوت اختصاص می‌دهد. این فضاها به هیچ عنوان با اصول مطرح شده در مفهوم سالمندی فعال که تأکید زیادی به مشارکت اجتماعی و برقراری تعاملات اجتماعی سالمندان دارد، مطابق نیستند. در پژوهش پیش رو با روش تحلیلی-توصیفی به بررسی برخی مفاهیم پایه‌ای سالمندی و به ویژه سالمندی فعال پرداخته و سپس دیدگاههای کریستوفر الکساندر در خصوص اصول پایه‌ای سکونتگاههای سالمندان مطرح می‌شود و در نهایت توصیه‌هایی برای طراحی سکونتگاههای سالمندان با توجه به لزوم برقراری تعاملات اجتماعی در محیط زندگی آنها مطرح می‌شود.
کلیدواژه ها:
سالمند، سالمندی فعال، تعاملات اجتماعی، زبان الگو، مسکن سالمندان
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است
هفتمین همایش ملی معماری و شهرسازی در گذر زمان