| بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ، بازآفرینی یا گسیختگی هویت |
| کد مقاله : 1029-UOT |
| نویسندگان |
|
محمدابراهیم مظهری * گروه معماری دانشگاه شهید چمران اهواز ، اهواز |
| چکیده مقاله |
| این پژوهش پیرامون راهکارهای هویت بخشی به فضاهای معماری ، تقویت احساس تعلق ساکنین به محل زندگی و در نتیجه گسترش حس مشارکت آنان در اجرای طرحهای ساماندهی و نوسازی بافت های فرسوده شهری است . ساماندهی و نوسازی بافت های فرسوده شهری ترکیبی از فرایندهای اجتماعی ، فرهنگی و کالبدی است که می بایستی در یک برنامه جامع بطورتوامان دیده شود . علاوه بر آن ، برنامه نوسازی باید بر اهداف طولانی مدت استوار بوده تا بتوان با در نظر گرفتن تغییرات احتمالی در آینده زمینه های عدم پذیرش در جامعه را از بین برده باشد. در راستای تحقق اهداف توانمندسازی و ارتقای کیفیت زندگی در بافت های فرسوده شهری توجه به حفظ و احیای سیستم محله بندی ، کمک به افزایش حس تعلق ساکنین به محل زندگی خود و همچنین تقویت اجتماع محلی بمنظور گسترش حس مشارکت مردم در اجرای طرحها از اهمیت ویژه ای برخوردار است . در ارتباط با موضوع پژوهش سوال اساسی این است : آیا حس تعلق ساکنین به محل زندگی خود در میزان مشارکت آنان در اجرای طرحها تاثیر دارد؟ تبیین مسئله و پاسخ به ابعاد نظری هویت و حس تعلق و جستجوی خلاء های علمی در مواجهه با بهسازی و بازسازی بافت های فرسوده شهری از اهمیت زیادی برخوردار است، نوسازی با مفهوم معاصر سازی و بازآفرینی، بازتولید محیط شهری در شرایط جدید است. در حال حاضر رویکرد بهسازس و نوسازی، با نگاه معطوف به کالبد شهر ناظر به تخریب و بازسازی است و قادر به بازآفرینی و بازیابی ارزش ها نیست. |
| کلیدواژه ها |
| واژگان کلیدی : هویت ، هویت مکانی ، حس مکان، تعلق مکانی، سرمایه اجتماعی |
| وضعیت: پذیرفته شده |