نظری بر توسعه ، برنامه ریزی و طراحی فضای محیط زیست (با رویکرد مقایسه ای ایران و غرب) |
کد مقاله : 1019-UOT |
نویسندگان |
حسن ذوالفقارزاده * گروه معماری |
چکیده مقاله |
چکیده توسعهی معماری و شهرسازی برای جامعه یک امر ضروری است، و هر اجتماعی نیاز به مدیریت، حاکمیت و حکمرانی دارد و به عبارتی جامعه بدون مدیریت و توسعه، افول پیدا می کند. توسعه طراحی فضای زیست را میتوان به سه عامل بستگی دارد که شامل: استراتژی، برنامهریزی، طراحی میباشد. استراتژی مجموعه خط مشیهای کلی است که راه رسیدن به هدفها را مشخص میسازد. منظور از برنامهریزی، مجموعهای از هدایتها یا دخالتها در عملکرد اجتماعی در زمینههای فرهنگ و هنر و سیاست و اقتصاد است. برنامه، نمایش منظم، و یا رعایت سلسله مراتب فعالیتهای مربوط به یک رشته تصمیمات منظم و برحسب دورههای زمانی مختلف است. برنامه اجرایی مجموعهای از عملیات و خدمات مختلف برای تحقق هدفهای مشخص برنامه (بخش) میباشد. زیستگاههای انسان، شامل همهی فضاهای کاربردی، مورد نیاز اجتماع انسان است که با یک شبکهی ارتباطی بهم متصل میشوند، و تعامل شبکه ارتباطی با کاربریها، زندگی و حیات زیستگاه را پیش میبرد. جهانبینی مادی غرب بر مبنای اصالت سرمایه یک نحوهی خاصی کاربریهای مختلف را تنظیم میکند که با بهره صرف مادی زیستگاه را طراحی میکند، و جهانبینی الهی با اصل قرار دادن جهت الهی نحوهی دیگری از تنظیمات کاربری را در فضای زیست شکل می دهد. یک زیستگاه ارزشی بیان کنند. هیچ مقولهای به اندازهی معماری و شهرسازی عام و فراگیر نیست. در زیستگاه ارزشی حقایق باطنی وحی الهی وجه اشتراک همهی عناصر تشکیل دهنده با یک فرهنگ است و عامل وحدت، انسجام و هماهنگی اجزای آن به شمارمیرود. |
کلیدواژه ها |
توسعه ، برنامه ریزی ، طراحی ، فضای محیط زیست |
وضعیت: پذیرفته شده |