| برنامه ریزی و طراحی راهبردی معابر شهری به منظور استفاده فراگیر شهروندان معلول و کم توان ؛ نمونه موردی خیابان اردیبهشت شیراز |
| کد مقاله : 1014-UOT |
| نویسندگان |
|
مجتبی آراسته *، فاطمه السادات شیخ الاسلامی دانشگاه شیراز |
| چکیده مقاله |
| شهرسازی فراگیر به گونه‌ای از شهرسازی گفته می‌شود که در آن به نیاز و مسائل همه اقشار جامعه توجه شود و بر همین اساس نسبت به برنامه‌ریزی و طراحی فضاهای شهری ایمن و امن اقدام شود. در بسیاری از شهرهای ایران علی‌رغم وجود طیف وسیعی از افراد معلول یا کم‌توان، به موضوع مناسب‌سازی معابر و روان‌سازی ورود به فضاها و ساختمان‌های عمومی برای شهروندان معلول و کم توان، کمتر توجه شده است. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش پیش رو به بررسی عوامل مناسب‌سازی معابر و ورودی ساختمان‌های عمومی واقع در خیابان اردیبهشت شیراز که یکی از قطب‌های درمانی منطقه می‌باشد پرداخته است. روش این پژوهش مبتنی بر رویکرد توصیفی - تحلیلی بوده و برداشت داده ها از طریق روش تکنیک تحلیل مصاحبه و مشاهده صورت گرفته و در ادامه، تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق ماتریس سوات و ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد بدلیل کمبود تسهیلات و مبلمان مناسب برای معلولین و افراد کم توان که بدلیل نیاز به خدمات درمانی و پزشکی، یکی از مراجعین اصلی به خیابان اردیبهشت هستند، لازم است بخش‌هایی از مقاطع عرضی این خیابان بخصوص در محل تجمع مراکز درمانی بازطراحی شوند. همچنین لازم است شهرداری نسبت به طراحی فراگیر و متمایزسازی مسیر پیاده رو از خیابان همچنین مکانیابی و احداث فضاهای مکث و استراحت برای معلولین در جداره این خیابان اقدامات لازم را انجام دهد. |
| کلیدواژه ها |
| معلول، مناسب‌سازی، طراحی فراگیر، جابجایی ایمن و امن. |
| وضعیت: پذیرفته شده |