| کارویژه های معنایی نور در پهنه هستی شناسی معماری اسلامی- ایرانی |
| کد مقاله : 1002-UOT |
| نویسندگان |
|
علیرضا باوندیان * عضو هیات علمی دانشکده هنر دانشگاه نیشابور |
| چکیده مقاله |
| نور همواره در سپهر فرهنگ هنر و معماری ایران- به ویژه در دوران اسلامی – از جایگاه والایی بهره مند بوده است. معماران ایرانی تنها نگاه متعارف به نور نداشته بلکه به صد اهتمام کوشیده اند تا نگاهی متعالی و عارفانه به نور داشته باشند و از ظرفیت های آن-به خصوص ظرفیت های بیانی آن در تبیین بسیاری ازرموز بهره گیرند. نور؛ در نگاه و نظر ایشان هم ارز معنایی وجود بوده است و بسان وجود دارای مراتب، منشاء مشخص و بی آلایشی بوده است. ازآنجا که معماری نمی تواند بیرون از دایره مطالبات و حوائج زندگی انسان معنا داشته باشد بنابراین معماری ایران هم با روحیات و نگرش های ایرانیان عمیقاً پیوند خورده و مطالعه ابعاد مختلف آن به نوعی مطالعه فاعل انسانی آن به شمار می رود. هدف این تحقیق تبیین دغدغه های معنایی معماری ایران دوران اسلامی از مسیر بازخوانی نور در بناهای این سرزمین است. روش این تحقیق براساس مطالعات توصیفی تحلیلی محقق شده و یافته های آن نشان داده است که نور همان جایگاهی در معماری ایرانی اسلامی دارد که معرفت دروجود انسان. معماری بدون توجه به جایگاه ارزشی نور به مانند انسانی است که بدون شناخت عزم تحصیل ابعاد هستی را دارد. |
| کلیدواژه ها |
| معماری اسلامی ایرانی.معنویت. مراتب. هستی شناسی |
| وضعیت: پذیرفته شده |